Kafamızın içindeki gerçeklik dayanakları, somut nesnelerden beslenir. Bazen emin olamadığınız somutluk kavramı ise örnek vermek gerekirse bir eşyadan çok, bir insan silueti ile sizi tuzağa düşmeye daha meyillidir.

“O, burada! & O, gerçek!”

Son dönemde yazma güçlüğü çeken genç yazar Calvin Weir-Fields, gerçeklik dayanaklarından, önce rüyasında gördüğü ve devamında yazmaya başladığı kız arkadaşı Ruby Sparks’ın, kanlı canlı hayat bulmasıyla uzaklaşmaya başlıyor. En azından varlığını gerçekten doğrulatana kadar…

“Onu benim yazdığımdan haberi yok. O yüzden kitaptan bahsetme ve bir şeyler daha yaz. Bakalım gerçek olacak mı?”

Ruby’nin varlığından en sonunda emin olan Calvin ve onun ötesinde izleyici için hikaye, gerçekçi fantastiklikten, gerçek hayata dönüşmeye başlıyor bir süreliğine de olsa. Her şeyi kabullenip yarattığı muhteşem Ruby Sparks’la mutlu bir yaşam sürmeye başlayan Calvin, yazmanın üzerine bir süre kilit vurarak, elindeki Ruby’i düzeltme gücünü elde ettiği muhteşem hayatı yaşamayla değiştiriyor.

“Kafanda bana dair bir hayalin vardı. Hayaline uymayan bir şey yaptığımda, bunu görmezden gelirdin.”

Ancak yaşam ve birliktelikler, yazmanın, düşünmenin çok çok ötesinde karmaşıklıklar ve duygular barındırır. Size ne kadar “dahi” denilirse denilsin, hiçbir dehanın altından kalkamayacağı bir şey varsa o da her şeyi, özellikle de bir başka insanın özgür iradesini kontrol edebilmektir. Ruby, Calvin’in kendisinin bile bilmediği çizgisinden çıkıp aslında normalleşmeye başlarken, bunun neticesinde Calvin de elindeki süper güce, onu “düzeltmeye” istemeden de olsa geri dönüyor.

“Seni değiştirmek için yazdığım her kelime için özür dilerim.”

Ancak bir noktadan sonra sadece lafta kalan “düzeltme” eylemi, Calvin’in başına altından kalkamayacağı dertler açmaya başlıyor ve o da, başından beri yapması gerekene, belki de güzelliğin zorla olmayacağı gerçeğine geri dönüyor.

“Bazıları bunu okuyup sihir olarak görebilir. Ama aşık olmak da bir tür sihir sayılır.”

Ruby Sparks’ın dozunda fantastikliğinden gerçek dünyaya döndüğümüzde, sevdiğimiz insanı satır satır yazabilmenin ötesinde, onunla olduğu gibi beraber olabilmenin önemini bir kez daha anlıyor insan.

Filmin benzer şekilde vurgu yaptığı gibi, hayatı siz yazamıyorsunuz ancak hayat sizden yazılarak dökülüyor. Eğer hayatın herhangi bir döneminde onu yazmaya çalıştıysanız bile, her şeyin bittiğini sandığınız dip noktada “baştan başlayabilir miyiz” sorusunu kullanmaktan çekinmeyeceğinizi, Ruby Sparks sayesinde göreceksiniz.