Sabahın erken saatlerinden geç sayılmayan bir akşama.. Birinde gün başlıyor, diğerindeyse bitime doğru yol alıyor. Biri umutları yeni günde yaşayacağını umarken diğeri bir başka günün daha yenildiğini hissettiriyor. Peki nasıl bir ortak noktaları olabilir ki? Ya da ortak noktaları var mı?

Aslında var; karanlık. Sıcaklık anlamında “ben kışım” demeyen bir Aralık ayının aksine tüm kış özelliklerini taşıyan bir karanlık. Sabah gün ışığının enerjisini aldırtmayan ve hele akşama kadar dışarı çıkmama gafletinde bulunup, üstüne üstlük bunu haftaya da yayarak gün ışığını unutmanıza sebebiyet verebilecek bir karanlık, üzerinize gerçek anlamda örtülen bir örtü. Çok sıkıcı, çok..

Bir gün, bir hafta ve hatta artık bir ay böyle geçip gitmişken bir akşam geliyor o; yağmur. Her şeyin, her daim aynı olduğu karanlığı aydınlatamıyor ama sabahların kaybettiği umutları, geleceği barındırıyor adeta içinde. Arkaplanda şehrin ışıkları ve slow müzikle yol alıyor araba. Nereden gelinip nereye gidildiğini, daha da önemlisi hangi konumda olunduğunu unuttururcasına, önemsemeden. Hafif yağmur eşliğinde geliyor yine o; sen. Her şeyin, her daim aynı olduğu karanlık bu sefer aydınlanıyor. Yağmur dinene kadar süren o yol bitene kadar. Yaşadığımız kısacık aydınlık yerini tekrar karanlığa bırakana kadar..

Keşke sürdürebilmek bu kadar kolay olsaydı: http://www.rainymood.com