2 yıl önce 2005 yılında Kıbrıs’taki bir okulu kazanmıştım. Bu yıl ise İstanbul’a yatay geçiş yapmam nedeni ile Kıbrıs’tan ayrılıyorum. Bu iki yıl sanırım bende bir yazı yazmak için yeterli birikimleri oluşturdu. İlk tercihim değildi Kıbrıs. Çeşitli puan hesaplamaları ve gerçekçi tercih yapmak adına listemin son sıralarına yerleşmişti ve orası oldu.

İlk sonuçların açıklanmasından Kıbrıs’a ilk ayak basana kadar orayı hiç görmemiş biri için güzel beklentiler içerisinde idim. Oradan buradan görüldüğü, duyulduğu, okunduğu kadarıyla bu etkileri bırakmıştı üzerimde. Aslında bu beklentiler çokta olumsuz değildi ama iş pratiğe dönünce başka bir deyişle işin içinde olunca elbet sancılı süreçler de yaşanmadı değil tabi ki. Hatta bu süreçlerin olumlu taraflara karşı olan üstünlüğü zaten akıllarda olan yatay geçiş amacına daha da fazla katkısının olduğu açık.

Olumlu/olumsuz tüm görüşler bir kenara, sanırım arkamda bıraktığım tek şey arkadaşlarım oldu. Bir kısmı benimle birlikte gelse de orada tanıdığım hatta tanışacağım birkaç arkadaşım kaldı. Kişisel hedefler yüzünden sanırım yaptığım ilk fedakarlık bu oldu. Ama eminim ki benim yerimde olsalar onlar da aynı şeyi yaparlardı. Hepsi ile günün birinde bir yerde görüşmeyi temenni ediyorum.

Toparlamak gerekirse; aklıma ilk gelen sağdan direksiyonlu araba deneyimi, güzel dostluklar, uçaklar ve sayamadığım birçok iyi şey ve verdiğin diğer tüm hayat tecrübeleri için teşekkürler Kıbrıs.